នៅក្នុង កណ្ឌគម្ពីរ អេភេសូរ ជំពូកទី ៤ សាវ័ក ប៉ូល បានផ្លាស់ប្តូរការបង្រៀនរបស់គាត់ពីការពន្យល់ពីរបៀបដែលព្រះស្រឡាញ់យើង ដើម្បីពន្យល់ពីរបៀបដែលយើងឆ្លើយតបទៅនឹងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ ទ្រង់។
យើងអាចហៅ កណ្ឌគម្ពីរ អេភេសូរ ៤:១ ថាជាសេចក្តីថ្លែងការណ៍បេសកកម្មរបស់ គ្រិស្តបរិស័ទ។ សាវ័ក ប៉ូល និយាយថា បេសកកម្មរបស់យើងគឺ « ដឹកនាំជីវិតដែលសក្ដិសមនឹងការ ត្រាស់ហៅរបស់អ្នក » ។ តើនេះមានន័យ យ៉ាងដូចម្តេច?
វា មិនមាន ន័យថា៖ «ត្រូវរស់នៅ ឲ្យបានល្អគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួល បាននូវការពេញចិត្តពី នោះទេ»។ អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលយើងបានរៀននៅក្នុង កណ្ឌគម្ពីរ អេភេសូរ ១-៣ បានចែងថា យើងមិនអាចទទួល បាននូវការទទួលយកពីព្រះទេ នោះហើយជាមូលហេតុដែលយើងអរសប្បាយជាមួយនឹងដំណឹងដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះបានបង្ហូរសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់មកលើយើងតាមរយៈព្រះ យេស៊ូ ទោះបីជាយើងសមនឹងទទួល ការថ្កោលទោស ពី ព្រះយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរក៏ដោយ។
អីចឹង តើវាមានន័យយ៉ាងណា? វាមានន័យថា៖ «រស់នៅក្នុងរបៀបដែលបង្ហាញពី ព្រះបិតា/ស្ដេច របស់អ្នកដល់មនុស្សដទៃទៀតក្នុង ពិភពលោកដែលកំពុង មើលមកអ្នក»។
តើខ្ញុំឈានដល់ការសន្និដ្ឋាននេះដោយរបៀបណា?
ភាសា នៅក្នុង កណ្ឌគម្ពីរ អេភេសូរ ៤ គឺជាភាសាដែលពិពណ៌នា អំពីពាក្យថា ឯកអគ្គរដ្ឋទូត។ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានតែងតាំងជាឯកអគ្គរាជទូតកម្ពុជាប្រចាំប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី នោះគឺជាឯកសិទ្ធិ និងការទទួលខុសត្រូវដ៏អស្ចារ្យ។ អ្នកគួរតែធ្វើនូវអ្វីមួយដើម្បីឲ្យ ប្រជាជន ឥណ្ឌូនេស៊ី មានការគោរពដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ចំពោះប្រទេសកម្ពុជា។ ព្រះបាន តែងតាំងយើងជាទូតរបស់ទ្រង់។ នេះជាឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យមួយចំពោះការមើលឃើញពីរបៀប ដែលយើងបានប្រព្រឹត្ត អំពើបាប ទាស់នឹងចរិតរបស់ ទ្រង់។ ដូច្នេះ យើងគួរប្រព្រឹត្តតាមរបៀបមួយដែលធ្វើឲ្យ មនុស្សដែលនៅឆ្ងាយពីព្រះ ស្ងើចសរសើរពី ការល្អ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់។
នេះជាអ្វីដែលព្រះ យេស៊ូ ចង់មានន័យនៅ ពេលដែលទ្រង់មានបន្ទូលថា យើងត្រូវបាន ត្រាស់ហៅឲ្យធ្វើជា «ពន្លឺនៃលោកិយ» (ម៉ាថាយ ៥:១៤-១៦)។ យើងត្រូវតែបង្ហាញ និងប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយសេចក្ដីស្រឡាញ់ និង ការល្អរបស់ព្រះ ដើម្បី ធ្វើឲ្យ មនុស្សដែលនៅឆ្ងាយពី ព្រះអង្គមានការភ្ញាក់ផ្អើល និងត្រូវបានទាក់ទាញមករកទ្រង់។ យើងត្រូវរស់នៅ ធ្វើជាពន្លឺដែលទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់ មនុស្យទៅរកសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ តាមរយៈព្រះ យេស៊ូ ។
តើយើងរស់នៅតាមរបៀប ណាដើម្បីបង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ ព្រះយេស៊ូដល់អ្នក ដទៃទៀត?
សាវ័ក ប៉ូល និយាយ ថា សូមធ្វើជាផ្នែកមួយនៃ សហគមន៍ គ្រិស្តបរិស័ទដែលមានគុណភាព ។ ប្រសិនបើយើងចង់ឱ្យ មនុស្សដែលនៅឆ្ងាយ ពីព្រះ ត្រូវបានទាក់ ទាញទៅរកព្រះបិតាដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ពួកគេត្រូវ មើលឃើញថាយើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកតាមរបៀប ដែលព្រះបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ដល់យើង។ នោះហើយជាអ្វីដែល កណ្ឌគម្ពីរ អេភេសូរ ៤:២-៦ បានចែងទុក។ គឺវាពន្យល់ពីរបៀបដែលយើង គួរប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាទៅវិញទៅមក ( ៤: ២-៣) ហើយហេតុអ្វីបានជាយើងអាច និង គួរប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាតាមរបៀបនេះ ( ៤: ៤-៦)។
បទបញ្ជាជាមូលដ្ឋាន គឺនៅក្នុង ៤:៣៖ « ចូរយកចិត្តទុកដាក់រក្សាឯកភាពដែលមកពីព្រះវិញ្ញាណ ដោយយកសេចក្តីសុខសាន្តធ្វើជាចំណងប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា»។
“ សេចក្តីសុខសាន្ត” គឺលើសពី ការមិនមានកំហឹង ។ វាជាការចូលរួមដោយ សេចក្តីសុខសាន្តនៃអ្នកដែលដើរតាមព្រះយេស៊ូ ក្នុងលក្ខណៈមួយដែលមានភាពរឹងមាំ សម្រាប់ពួកយើង និងមានលក្ខណៈគួរឲ្យសរសើរពីអ្នកដទៃ។
ការនេះអស្ចារ្យណាស់សម្រាប់មនុស្សមានបាប និង មនុស្សដែលមានការបែកបាក់ ដូចជាយើង! តាមការពិត នៅពេលដែលក្រុមជំនុំរបស់យើង ធ្វើតាមវិធីនេះ វាជាការបង្ហាញពីភាពអស្ចារ្យនៃព្រះគុណរបស់ព្រះ ជាង ការបង្ហាញពីភាពអស្ចារ្យរបស់យើងទៅទៀត។ នោះហើយគឺជាចំណុចសំខាន់ - សហគមន៍គ្រិស្ត បរិស័ទដែលមានគុណភាព ធ្វើឱ្យមនុស្សរំភើបអំពីព្រះ/ព្រះយេ ស៊ូ របស់យើង ( ៤:១)!
តើមានគុណសម្បត្ដិអ្វីខ្លះដែលត្រូវការ ដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សដែលមានបាប និងមនុស្សដែលមានការបែកបាក់ អាចនៅជាមួយគ្នាដោយ សេចក្តីសុខសាន្តបាន ? កណ្ឌគម្ពីរ អេភេសូរ ៤:២ បញ្ជាក់ប្រាប់យើងនូវចម្លើយបី ចំពោះសំណួរនេះ។ គុណសម្បត្តិទាំងនេះហួសពី ការល្អទូទៅ។ តាមពិត វាគឺជាគុណសម្បត្តិដែលពិពណ៌នាអំពីរបៀប ដែលព្រះបានស្រឡាញ់យើង តាមរយៈព្រះយេ ស៊ូ។ ហើយមានតែ ការឆ្លុះបញ្ចាំងពីរបៀបដែលព្រះយេ ស៊ូ ស្រឡាញ់អ្នក តាមវិធី នេះទេ ដែលអ្នក នឹងមានបំណងប្រាថ្នា ហើយមានកម្លាំងដើម្បីស្រឡាញ់បងប្អូនប្រុសស្រីតាមវិធីនេះ។
១. “ មានការបន្ទាបខ្លួន”
ពាក្យនេះមានន័យថា "មាន ចិត្តបន្ទាបចុះ" វាមិនមានន័យថា គិតពីខ្លួនឯងតិចជាងអ្នកដទៃទេ តែមានន័យថា គិតពីខ្លួនឯងតិច ពេលនៅជាមួយអ្នកដទៃ! គឺវាមានន័យផ្ទុយពី ពាក្យអាត្មានិយម។ វាមានន័យថាជាមនុស្សផ្ដោតលើអ្នកដទៃ—រីករាយក្នុងការស្គាល់មនុស្ស ដទៃទៀត ហើយរីករាយក្នុងការបម្រើមនុស្ស ដទៃទៀត។
តើអ្នក អាចប្រាស្រ័យទាក់ទងមនុស្សតាមរបៀបនេះ ដោយរបៀបណា? ចម្លើយគឺ៖ សូមឆ្លុះបញ្ចាំងបន្ថែមទៀតអំពីរបៀបដែលព្រះយេ ស៊ូ មាន ព្រះទ័យបន្ទាបចុះចំពោះអ្នក! ព្រះយេ ស៊ូ គឺជាមជ្ឈមណ្ឌលដ៏ត្រឹមត្រូវនៃពិភពលោក ប៉ុន្តែនៅក្នុង កណ្ឌគម្ពីរដំណឹងល្អ ទ្រង់ចាប់អារម្មណ៍ដោយ ព្រះទ័យបន្ទាបចុះ ចំពោះមនុស្សដែលមានបាប និង មនុស្សដែលមានការបែកបាក់ (ឧទាហរណ៍ យ៉ូហាន ៤)។ នៅពេលដែលយើងគិតអំពីការពិតដែលថា ព្រះយេ ស៊ូ មាន ព្រះទ័យបន្ទាបចុះចំពោះយើង វាកាន់ តែមានលក្ខណៈងាយស្រួល និងមានមានលក្ខណៈធម្មជាតិក្នុងការមានចិត្ត បន្ទាបចុះចំពោះអ្នកដទៃ (ភីលីព ២:៣-៥)។ កាលណាខ្ញុំរស់នៅ ដោយយល់ពីការដឹងគុណដែល ព្រះយេ ស៊ូ សព្វព្រះទ័យក្នុងការ ស្វែងរកយើង និងបម្រើយើង នោះយើងកាន់តែមានសុវត្ថិភាព និងត្រូវបានជម្រុញទឹកចិត្តឱ្យ ប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃតាមរបៀបដូចគ្នា។
២. " មានចិត្តសុភាពទន់ភ្លន់"
ចិត្តសុភាពទន់ភ្លន់ មិនមែនមានន័យ ថាជាភាពទន់ខ្សោយនោះទេ - វាមានន័យ ថាជាភាពរឹងមាំនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងសម្រាប់គោលបំណងដ៏ល្អ។
សូមគិតអំពីដៃរបស់គ្រូពេទ្យវះ កាត់ម្នាក់។ ដៃទាំងពីរនោះមានកម្លាំងខ្លាំងអស្ចារ្យ វាអាចហែកស្មាខ្ញុំ ដាច់បាន។ ប៉ុន្តែ គ្រូពេទ្យបានប្រើ ដៃដ៏ខ្លាំងរបស់គាត់ ( តាមការណែនាំពីចំណេះដឹងរបស់គាត់) ដើម្បី ដេរភ្ជាប់ស្មាដែលរងរបួសរបស់ខ្ញុំ។ ទាក់ទងនឹង ចិត្តសុភាពទន់ភ្លន់នៅក្នុងសហគមន៍គ្រិស្តបរិស័ទ គឺជាការដើរតួជាគ្រូពេទ្យវះកាត់ខាងវិញ្ញាណ—ដើម្បីប្រើ ព្រះចេស្តានៃព្រះ ក្រោមការដឹកនាំរបស់ ទ្រង់ ដើម្បីមានឥទ្ធិពលលើការព្យាបាល និងការ ផ្លាស់ប្រែ ដល់បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់ខ្ញុំ។
អ្នកអាចសួរថា ៖ តើខ្ញុំ អាចប្រាស្រ័យទាក់ទងអ្នកដទៃតាមរបៀបនេះ បានដោយរបៀបណា ព្រោះខ្ញុំច្រើនតែមានអារម្មណ៍ទន់ខ្សោយ និងមានការភ័យខ្លាច? តើខ្ញុំ អាចគេចផុតពីការប្រើកម្លាំង ចិត្ត កម្លាំងកាយរបស់ខ្ញុំ ដើម្បី ផ្លាស់ប្រែអ្នកដទៃឲ្យដើរតាមផ្លូវរបស់ខ្ញុំ ឬប្រើបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីបង្ខំពួកគេឲ្យទទួលយកខ្ញុំ បានដោយរបៀបណា?
ជាថ្មីម្តងទៀត ចម្លើយគឺ៖ សូមឆ្លុះបញ្ចាំងបន្ថែមទៀតអំពីរបៀបដែលព្រះយេ ស៊ូ ទ្រង់មានព្រះទ័យសុភាពទន់ភ្លន់ ចំពោះខ្ញុំ! ព្រះយេស៊ូ មានពេញទៅដោយ ព្រះចេស្តាគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយទ្រង់អាចប្រើ ព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ដោយត្រឹមត្រូវ ដើម្បីបំភិតបំភ័យអ្នកដទៃឲ្យក្រាបថ្វាយបង្គំទ្រង់។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់មិនដែលធ្វើបែបនេះទេ។ ទ្រង់តែងតែប្រើ ព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ ដោយព្រះទ័យសុភាពទន់ភ្លន់— គឺទ្រង់បង្រៀន និងស្រឡាញ់អ្នកដទៃ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យធ្វើតាមទ្រង់ដោយស្ម័គ្រចិត្ត (ម៉ាថាយ ១១:២៨-៣០)។ ហើយ ព្រះចេស្តា របស់ ទ្រង់មាននៅជាមួយខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំ អាចប្រាស្រ័យទាក់ទងនឹងអ្នកដទៃក្នុងវិធី និងក្នុងគោលបំណង បែបដូចគ្នានេះ។ ខ្ញុំមិនចាំបាច់ ខ្លាចនូវអ្វីដែលមនុស្សអាចធ្វើ លើខ្ញុំនោះទេ។ ខ្ញុំអាច ប្រាស្រ័យទាក់ទងដោយចិត្តសុភាពទន់ភ្លន់ ចេញពីកម្លាំង និង ព្រះចេស្តារបស់ព្រះ ដើម្បីអញ្ជើញអ្នកដទៃឲ្យដើរតាមទ្រង់ ។
៣. « មានការអត់ធ្មត់»។
ពាក្យនេះ មានន័យត្រង់ថា « ការឈឺចាប់យូរអង្វែង»។ វាត្រូវបាន ផ្សាភ្ជាប់ជាមួយនឹង "ការទទួលយកកំហុសរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក" ។ មានន័យថា ត្រូវចេះអត់ឱន។ ការអត់ឱនក្នុងន័យថា "ខ្ញុំនឹងបន្តទទួលយកអ្នក ហើយ ដើរទៅរកអ្នក ទោះបីជាអ្នកធ្វើឱ្យខ្ញុំឈឺចាប់/ខកចិត្តក៏ដោយ។" វាផ្ទុយពី ការធ្វើឲ្យសុចរិតដោយខ្លួនឯង (“ខ្ញុំមិនអាចជឿថា អ្នក អាចធ្វើបែប នោះដាក់ខ្ញុំបានទេ! ខ្ញុំខឹង ខ្លាំងណាស់ដែលអ្នកធ្វើឲ្យខ្ញុំ ឈឺចាប់បែបនេះ!)
ឥឡូវនេះ អ្នក គួរតែដឹងពីរបៀប រៀនប្រាស្រ័យទាក់ទង ជាមួយអ្នកដទៃដោយការអត់ធ្មត់ និងការទទួលយក—សូម ឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីរបៀបដែលព្រះយេ ស៊ូ មាន ការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងអ្នក! ដូចជាសិស្សរបស់ ទ្រង់ និង ដូចជាខ្ញុំ យើងធ្វើឲ្យទ្រង់អាក់អន់ ព្រះទ័យ និងខក ព្រះទ័យ រាប់សិបដងជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ហើយនៅពេលដែល មានតម្រូវការ ទ្រង់កែតម្រង់យើង ដោយព្រះទ័យសុភាពទន់ភ្លន់ដើម្បី ការល្អផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង។
ប៉ុន្តែ ទោះបីជាទ្រង់មានសិទ្ធិបដិសេធយើងក៏ដោយ ក៏ទ្រង់បានយាងទៅកាន់ឈើឆ្កាង ដើម្បីបង់ថ្លៃអំពើបាប ជំនួសយើង ដើម្បីឲ្យទ្រង់ អាចប្រាស្រ័យទាក់ទង ជាមួយយើងដោយ ព្រះទ័យអត់ធ្មត់ និងការទទួលយកដ៏អស្ចារ្យ ដែលទ្រង់មិនសមនឹងទទួលយក ដោយមិនធ្វើឱ្យខូចដល់សេចក្តីសុចរិតរបស់ទ្រង់ឡើយ។ សហគមន៍គ្រិស្តបរិស័ទដែលធ្វើឲ្យមនុស្ស ចាប់អារម្មណ៍ចំពោះព្រះរបស់យើង គឺជាសហគមន៍ដែល មនុស្សអាចប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាទៅវិញទៅមកដោយ ការបន្ទាបខ្លួន ដោយចិត្តសុភាពទន់ភ្លន់ និងដោយការអត់ធ្មត់។ ហើយវិធីដ៏សំខាន់មួយដែលយើងកសាងសហគមន៍ប្រភេទ នេះបាន គឺតាមរយៈការដែលយើងដឹងគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីរបៀបដែលព្រះយេ ស៊ូ ស្រឡាញ់យើងតាមរបៀបនេះ។
ខាងក្រោមនេះ គឺជាសំណួរជាក់ស្តែងពីរសម្រាប់អ្នកដែលស្គាល់ព្រះ គ្រិស្ត ហើយចង់ ថ្វាយកិត្ដិយស (ថ្វាយការគោរព) ដល់ទ្រង់៖
នេះជា របៀបដែល យើងប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីឲ្យមនុស្សដែលនៅឆ្ងាយពីព្រះត្រូវបាន ទាក់ទាញ ទៅរកទ្រង់។ ហើយវាគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ ទ្រង់ ដែល ប្រទានឱ្យយើង ជាគម្រូ និងជាការ ជម្រុញទឹកចិត្ត ដើម្បីប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាតាមរបៀបនេះ។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរអេភេសូរ ៤:៤-៦ សាវ័ក ប៉ូល បានផ្ដល់ងនូវហេតុផលសំខាន់ៗផ្សេងទៀតឲ្យយើងដឹងថា ហេតុអ្វីបានជា យើងអាច និងគួរប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាទៅវិញទៅមកតាមរបៀបនេះ។
ចំណុចនីមួយៗនៃចំណុច ទាំងប្រាំពីរខាងក្រោមនេះ ផ្តល់នូវហេតុផល ឲ្យយើងដឹងថា ហេតុអ្វីបានជាយើងអាច និងគួរតែកសាងសហគមន៍ គ្រិស្តបរិស័ទដែលមានគុណភាព:
១.«រូបកាយតែមួយ»—យើងពិតជា«រូបកាយ»របស់ព្រះ គ្រិស្ត ដែលជាការបង្ហាញ ឲ្យពិភពលោកដែលកំពុងតែមើលមកយើង បានមើលឃើញ ពីព្រះយេ ស៊ូ ដូច្នេះយើងគួរតែបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ តាមរយៈសហគមន៍ ដែលមានគុណភាព។
២. «វិញ្ញាណតែមួយ»—យើងម្នាក់ៗមានវិញ្ញាណរបស់ព្រះ ដូច្នេះហើយយើងមានវិញ្ញាណដ៏អស្ចារ្យបំផុតដូចគ្នា។
៣.“ក្តីសង្ឃឹមតែមួយ”—យើងនឹងចំណាយពេលអស់កល្បជាមួយគ្នា ដូច្នេះហើយ យើងក៏អាចរៀនពីរបៀបរួមរស់ជាមួយគ្នា និងមានសេចក្តីអំណរជាមួយគ្នា ឥឡូវនេះ!
៤. “ព្រះអម្ចាស់តែមួយ”—យើងទាំងអស់គ្នាបានសម្រេចចិត្តដើរតាមអ្នកដឹកនាំតែមួយដូចគ្នា ក្នុងគ្រប់ទិដ្ឋភាព នៃជីវិតរបស់យើង ដូច្នេះយើងអាចរំពឹងថាទ្រង់នឹងដឹកនាំយើងនៅក្នុងវិធីមួយដែលបង្រួបបង្រួម គ្នា។
៥. «សេចក្ដីជំនឿតែមួយ»—យើងទាំងអស់គ្នាមានសេចក្ដីពិតតែមួយដូចគ្នា (ដំណឹងល្អ) ដូច្នេះយើងអាចយល់ស្របលើអ្វីដែលពិត និងត្រឹមត្រូវ។
៦. «ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកតែមួយ»—យើងទាំងអស់គ្នាបានប្រកាសជាសាធារណៈនូវជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេ ស៊ូ ដូច្នេះយើងគួរគោរពទ្រង់តាមរបៀបនេះ។
៧. «ព្រះ និងព្រះបិតាតែមួយ»—យើងទាំងអស់គ្នាជាកូនរបស់ព្រះបិតាតែមួយដូចគ្នាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ដូច្នេះហើយ យើងគឺជាបងប្អូនប្រុសស្រីក្នុងគ្រួសារតែមួយ។
បញ្ជីនេះសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើអ្វីដែលយើងហៅថាព្រះត្រីឯក៖ ព្រះដែលជា ព្រះវិញ្ញាណ ដែលទ្រង់បង្កើតយើងជារូបកាយ តែមួយ ហើយត្រាស់ហៅយើងទៅកាន់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ព្រះដែលជា ព្រះបុត្រា ដែលបង្រៀនយើងឲ្យជឿ ហើយយើងប្រកាសឈ្មោះទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់ ហើយព្រះដែលជាព្រះបិតា ដែល គ្រប់គ្រង និង ធ្វើឲ្យ គោលបំណងរបស់ ទ្រង់ បានសម្រេចតាមរយៈពួកយើង។ អាចនិយាយម្យ៉ាងទៀតបានថា ទ្រង់គឺជា ព្រះដែល ត្រាស់ហៅយើងឲ្យចូលក្នុងសហគមន៍ដែលស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដែលមានទ្រង់ផ្ទាល់ជាសហគមន៍ នៃ ទំនាក់ទំនង នៃសេចក្តីស្រឡាញ់នោះ។
យើងត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីទទួលបទពិសោធន៍ក្នុងសហគមន៍ជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមក ក្នុងសហគមន៍នៃព្រះ ( សូមអាន យ៉ូហាន ១៧:២១-២៣,១៣ )។ បើយើងមិនមាន បទពិសោធន៍ផ្ទាល់ ពីសេចក្តីស្រឡាញ់ របស់ ព្រះនៅក្នុងសហគមន៍ទេ នោះយើង នឹងមិនដឹងពីគោលបំណងដែលយើងត្រូវបានបង្កើតឡើង—និងសេចក្តីអំណរដែលកើតចេញពីការរស់នៅក្នុង គោលបំណងនោះឡើយ។
គ្មានការ តម្លើងតួនាទីការងារ គ្មានភាពរីករាយ ឬការលួងលោមកំសាន្តចិត្ត គ្មានវិស្សមកាល គ្មានប្រាក់ច្រើនដែលអាចផ្តល់នូវភាពរីករាយដែលយើងស្រេកឃ្លានចង់បាននោះឡើយ។ សេចក្តីអំណរពិតប្រាកដត្រូវបានស្រឡាញ់ និងកំពុងស្រឡាញ់ដោយព្រះ ត្រីឯក នៅក្នុងសហគមន៍ជាមួយអ្នកដទៃដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់ដូចគ្នា!
នេះហើយជាមូលហេតុដែលអ្នកត្រូវជឿលើព្រះយេ ស៊ូគ្រិស្ត ដោយសុំការ អត់ទោសពីទ្រង់ ហើយ យាងទ្រង់មកគង់ក្នុងចិត្តរបស់អ្នក—ដូច្នេះអ្នកអាចត្រូវបានរួមបញ្ចូលទៅក្នុងសហគមន៍នេះ ហើយចាប់ផ្ដើមទទួលបាននូវសេចក្តីអំណរដែលនឹងមិនចេះចប់!
នេះហើយជាមូលហេតុដែលអ្នកត្រូវចូលរួមយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងសហគមន៍គ្រិស្តបរិស័ទ—ដូច្នេះអ្នកអាចចូលរួមក្នុង សហគមន៍ដែលអ្នកត្រូវបានបង្កើតឡើង ឲ្យរស់នៅនោះ ហើយអ្នកនឹងចំណាយពេលរីករាយជារៀងរហូត!
